اختلالات چشمی و بیماری های شایع چشم

برای درک بهتر اختلالات چشمی و بیماری های شایع چشم به این فکر کنید. که نحوه دیدن ما به ما کمک می کند تا دنیا را درک کنیم. بنابراین وقتی چیزی به نظرمان می رسد، جای تعجب نیست که در اولین نشانه های مشکل نگران می شویم. تجربه تاری دید، قرمزی و سایر علائم چشم – حتی علائم خفیف – واقعاً می تواند زندگی ما را مختل کند. ممکن است چه اتفاقی بیفتد؟

در اینجا، ما فهرستی از شایع‌ترین بیماری‌ها و اختلالات چشمی، شامل اطلاعات مفیدی در مورد هر کدام، گردآوری کرده‌ایم تا بتوانید کمی راحت‌تر استراحت کنید. برای آشنایی با همه چیز از عیوب انکساری گرفته تا آب مروارید به ادامه مطلب مراجعه کنید. (اما لطفا از این لیست از بیماری ها و اختلالات چشمی برای تشخیص خود استفاده نکنید؛ برای این کار به چشم پزشک مراجعه کنید!)

همچنین، لطفاً توجه داشته باشید که این صفحه صرفاً بر روی اختلالات و بیماری های شایع چشم متمرکز شده است. اگر آنچه را که به دنبالش هستید اینجا پیدا نکردید، این راهنمای مفید دیگر را بررسی کنید:

برخی از اختلالات چشمی و بیماری های شایع چشم

عیوب انکساری

اگر برای واضح دیدن به عینک یا لنزهای تماسی نیاز دارید، به احتمال زیاد دچار عیب انکساری (معروف به اختلال انکساری) هستید. عیب انکساری زمانی رخ می دهد که شکل یا ساختار چشم شما مانع از تمرکز نور با دقت بر روی شبکیه شما شود. بدون آن تمرکز دقیق روی شبکیه چشم، شما نمی توانید به وضوح ببینید و اشیاء در فواصل معین ممکن است تار به نظر برسند.

چشم پزشک نوع و شدت عیوب انکساری شما را در نسخه چشم شما ثبت می کند. بیایید نگاهی به چهار نوع شایع اختلالات انکساری بیندازیم.

نزدیک بینی

وقتی نزدیک بین هستید، در دیدن اشیاء دور مانند علائم جاده ای که در راه است مشکل دارید. این به این دلیل است که نوری که از چشم شما عبور می کند، به جای روی سطح آن، روی نقطه ای در جلوی شبکیه متمرکز می شود. این عارضه چشمی نزدیک بینی نیز نامیده می شود و به طور فزاینده ای در سراسر جهان رایج می شود – در واقع، تخمین زده می شود که حدود نیمی از کل جهان تا سال 2050 نزدیک بین خواهند بود.

دوربینی

هنگامی که دور بین هستید، در دیدن اشیاء نزدیک به خود، مانند صفحه نمایش رایانه یا کتاب، مشکل دارید. همانطور که چشم‌های نزدیک‌بین نور را بیش از حد در جلوی شبکیه متمرکز می‌کنند، چشم‌های دوربین‌بین نور را روی نقطه‌ای پشت آن متمرکز می‌کنند.

آستیگماتیسم

آستیگماتیسم نوعی اختلال انکساری است که می تواند اجسام را در هر فاصله ای تار نشان دهد. زمانی ایجاد می شود که انحنای قرنیه یا عدسی چشم شما به جای گرد شدن ناهموار باشد. به دلیل این انحنای نامنظم، نوری که از چشم شما عبور می کند به طور غیر طبیعی خم می شود و نمی تواند به درستی روی شبکیه متمرکز شود. خوشبختانه عینک برای آستیگماتیسم و ​​لنز چشم برای آستیگماتیسم نیز وجود دارد! (ظریف، اینطور نیست؟)

پیرچشمی

پیرچشمی بسیاری از علائم مشابه دوربینی را دارد، اما این دو یکسان نیستند. افراد مبتلا به پیرچشمی درجاتی از انعطاف پذیری عدسی چشم خود را از دست داده اند.

به طور معمول، هنگامی که نور از چشم شما عبور می کند، لنز شما شکل خود را تنظیم می کند تا نور را روی شبکیه متمرکز کند. اما با افزایش سن، لنز شما کمی خسته می شود. مانند گذشته انعطاف پذیر نیست و حتی ممکن است ضخیم تر باشد و در نتیجه تشخیص متن و اشیایی که به صورت شما نزدیک هستند دشوارتر می شود.

افراد مبتلا به پیرچشمی می توانند از تماس ها و عینک های دو کانونی یا چند کانونی بهره ببرند که بینایی آنها را در فواصل مختلف تیزتر می کند. همچنین ممکن است وقتی می خواهند کتابی را بردارند از عینک مطالعه استفاده کنند.

اختلالات حرکتی چشم

برخی از اختلالات چشمی می توانند بر نحوه حرکت چشم ها در حدقه تأثیر بگذارند و در نتیجه نام مستعاری (اغلب بی احترامی، صادقانه بگویم!) به رفتار چشم اشاره می کنند.

گاهی اوقات، اختلالات حرکتی چشم به عنوان اختلالات عضلانی چشم شناخته می شود – اما این همیشه دقیق نیست. اگرچه گاهی اوقات اختلالات حرکتی چشم ممکن است به دلیل مشکل در عضلات اطراف چشم ایجاد شود، اما گاهی اوقات، این اختلالات عصبی هستند.

آمبلیوپی یا تنبلی چشم

آمبلیوپی ناتوانی در دیدن واضح از طریق یک چشم است. این اختلال حرکتی چشم اغلب در دوران کودکی ایجاد می شود، زمانی که مسیر عصبی بین مغز و چشم آسیب دیده به طور غیر طبیعی ایجاد می شود. چشم “یاد نمی گیرد” که به درستی ببیند و مغز در نهایت شروع به دوست داشتن چشم دیگر قوی تر می کند.

تنبلی چشم گاهی اوقات به عنوان “تنبلی چشم” شناخته می شود زیرا چشم ضعیف تر می تواند در جهت مستقلی حرکت کند. اما خیلی خوب نیست که هر چیزی را “تنبل” خطاب کنید، از جمله چشم. ما اصطلاح علمی را ترجیح می دهیم.

استرابیسم یا “چشم های متقاطع”

استرابیسم که اغلب «چشم های ضربدری» نامیده می شود، وضعیتی است که باعث می شود هر دو چشم در جهت های مختلف نگاه کنند. این ممکن است به دلیل مشکل در عضلات اطراف چشم یا توانایی مغز برای هدایت آن عضلات باشد.

نیستاگموس

نیستاگموس به حرکت غیرقابل کنترل و سریع چشم ها، اغلب با الگوی پهلو به پهلو اشاره دارد. تصور می‌شود که نیستاگموس از عوامل عصبی ناشی می‌شود، اما تشخیص علت دقیق آن دشوار است.

گلوکوم

گلوکوم به گروهی از بیماری های چشمی گفته می شود که باعث آسیب به عصب بینایی می شود که می تواند منجر به از دست دادن بینایی و نابینایی شود. اگرچه علت دقیق گلوکوم ناشناخته است، به نظر می‌رسد که ارتباط نزدیکی با فشار داخل چشمی بالا دارد – به همین دلیل است که آزمایش IOP در معاینات منظم چشم بسیار مهم است.

بیشتر بخوانید: آیا لنز طبی ضرر دارد؟ افسانه یا واقعیت

آب مروارید

آب مروارید بخشی از عدسی چشم شما است که کدر شده است. ظاهر مبهم ناشی از پروتئین هایی است که در داخل عدسی شکسته شده اند، که می تواند به طور طبیعی با افزایش سن اتفاق بیفتد. آب مروارید می تواند بینایی شما را از متوسط ​​تا شدید مختل کند.

اختلالات چشمی شبکیه

استرابیسم که اغلب «چشم های ضربدری» نامیده می شود، وضعیتی است. که باعث می شود هر دو چشم در جهت های مختلف نگاه کنند. این ممکن است به دلیل مشکل در عضلات اطراف چشم یا توانایی مغز برای هدایت آن عضلات باشد.

دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن

با افزایش سن، ماکولا شما – بخشی از شبکیه شما که مربوط به دید مستقیم است – ممکن است نازک شود یا آسیب ببیند. وقتی این اتفاق می‌افتد، دید مرکزی شما بدتر می‌شود و انجام برخی کارها مانند رانندگی و خواندن را سخت‌تر می‌کند.

دژنراسیون ماکولا وابسته به سن به طور فزاینده ای در افراد مسن شایع است و یکی از علل اصلی نابینایی در جمعیت سالمند است.

رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی یک نگرانی برای افراد مبتلا به دیابت است و زمانی رخ می دهد که قند خون بالا به رگ های خونی در شبکیه شما آسیب برساند. این اختلال چشمی باعث تورم، نشت یا مسدود شدن عروق می شود. همچنین می تواند باعث تشکیل عروق جدید با عملکرد کمتر شود.

اگر رتینوپاتی دیابتی درمان نشود، می تواند منجر به نابینایی شود. اما مطالعات نشان داده اند که نگه داشتن قند خون و فشار خون در محدوده توصیه شده می تواند خطر پیشرفت آن را کاهش دهد.

جداشدگی شبکیه

در شرایط خاص، شبکیه (یا بخشی از آن) می تواند از پشت چشم جدا شود. این معمولاً به دلیل افزایش سن یا آسیب رخ می دهد و به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته می شود – برای درمان شبکیه جدا شده به جراحی نیاز است.

بنابراین، اگر متوجه شدید که نورهای چشمک زن به بینایی شما نفوذ می کند، افزایش ناگهانی و مشخصی در شناورهای مزاحم چشم، یا چیزی که به نظر می رسد سایه تیره یا “پرده” به بینایی شما برخورد می کند، توصیه می کنیم که سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

اختلالات چشمی قرنیه

قرنیه یک پوشش بیرونی و شفاف در جلوی چشم شما است که به نوعی شبیه یک گنبد محافظ به نظر می رسد (و عمل می کند). این اولین خط دفاعی چشم باز است و همچنین به تمرکز نور کمک می کند. یکی از شایع ترین اختلالات چشم قرنیه، قوز قرنیه است.

قوز قرنیه

قوز قرنیه زمانی اتفاق می‌افتد که قرنیه نازک می‌شود و به شکل مخروطی‌تری بیرون می‌زند. این بر نحوه ورود نور به چشم تأثیر می گذارد و باعث اختلال در بینایی می شود. موارد خفیف را می توان با عینک یا تماسی اصلاح کرد، در حالی که موارد بسیار پیشرفته ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

اختلالات بینایی

اختلالات چشمی – و همچنین روند طبیعی پیری – می تواند منجر به مشکلات بینایی زیادی شود. اینها دقیقاً تشخیص های بالینی نیستند، اما اغلب علائم یک بیماری زمینه ای چشم هستند. شما قبلاً می‌دانید که ما چه چیزی را توصیه می‌کنیم: اگر هر یک از این مشکلات بینایی را تجربه می‌کنید، به چشم پزشک خود مراجعه کنید.

دید کم

اگر دید ضعیفی دارید، پس در دیدن واضح مشکل دارید تا جایی که بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد. کم بینایی را نمی توان با عینک یا تماس برطرف کرد و معمولاً نشانه برخی از اختلالات چشمی است که قبلاً در مورد آنها صحبت کردیم، از جمله آب مروارید و دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن.

شب کوری

شب کوری یا nyctalopia یک اختلال بینایی است که دید در تاریکی را بسیار سخت‌تر می‌کند. اگر شب کوری دارید، به این معنی نیست که در شب کاملاً نابینا هستید، اما گشت و گذار در یک اتاق تاریک یا رانندگی در شب می تواند سخت باشد.

تغییرات بینایی

برخی از تغییرات بینایی به طور طبیعی با افزایش سن ایجاد می شوند و معمولاً شروع آهسته و پیشرونده دارند. برای مثال پیرچشمی در افراد 40 سال و بالاتر بسیار شایع است. اما تغییرات ناگهانی بینایی – تاری دید، نورهای چشمک زن، نقاط تاریک و غیره – می تواند نشانه یک مشکل جدی باشد و همیشه باید توسط یک متخصص در اسرع وقت بررسی شود.

کور رنگی

افراد مبتلا به کوررنگی رنگ ها را متفاوت از روشی که اکثر ما درک می کنیم، درک می کنند. درجه کوررنگی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد – کسانی که کوررنگی بسیار خفیف دارند ممکن است حتی ندانند که به آن مبتلا هستند. این معمولا یک بیماری ژنتیکی است، به این معنی که شما با آن متولد شده اید. از آنجایی که کوررنگی ارثی بر روی کروموزوم X منتقل می شود، مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند.

چشم (ها) شما را آزار می دهد؟ به چشم پزشک مراجعه کنید!

مقاله اختلالات چشمی و بیماری های شایع چشم اگرچه طولانی است، اما این لیست از اختلالات چشمی به هیچ وجه کامل نیست. بهترین توصیه ای که همیشه می توانیم در زمانی که چشمان شما با مشکل روبرو هستند ارائه دهیم این است که به چشم پزشک مراجعه کنید.

کدام نوع چشم پزشک؟ ممکن است بپرسید. احتمالاً یک اپتومتریست است، اما می‌توانید تفاوت‌های بین اپتومتریست و چشم‌پزشک را بخوانید تا تصمیم بگیرید که کدام یک برای نیازهای فعلی شما مناسب‌تر است.

در واقع، به هر حال باید به طور مرتب به اپتومتریست مراجعه کنید، چه مشکلات چشمی یا بدون مشکل چشمی! این یکی از بهترین راه‌ها برای حفظ سلامت همتایانتان و تشخیص علائم قبل از اینکه بینایی شما در معرض خطر قرار گیرد، است. اگر از قرنیه های خود (و همه چیز زیر آنها مراقبت کنید)، شانس خود را برای دیدن واضح در سال های آینده افزایش خواهید داد.