هر آنچه که باید در مورد بینایی کودک خود بدانید

رشد بینایی نوزاد به زمان نیاز دارد

هر آنچه که باید در مورد بینایی کودک خود بدانید، با لنز شو همراه شوید، اولین باری که یک نوزاد چشمان خود را باز می کند و تماس چشمی برقرار می کند یکی از بهترین لحظاتی است که یک والدین جدید می توانند تجربه کنند. اما اگر آن لحظه بلافاصله اتفاق نیفتد نگران نباشید.

بینایی کودک مدتی طول می کشد تا رشد کند. در هفته اول زندگی، نوزادان جزئیات زیادی را نمی بینند. اولین دیدگاه آنها از جهان نامشخص و فقط در سایه های خاکستری است.

چند ماه طول می کشد تا بینایی نوزاد شما به طور کامل رشد کند. دانستن نقاط عطف رشد بینایی کودک – و کارهایی که می توانید برای کمک به آن انجام دهید – تضمین می کند که کودک شما در اسرع وقت به درستی می بیند و از دنیای خود نهایت لذت را می برد.

رشد بینایی کودک در دوران بارداری شروع می شود

بینایی کودک شما حتی قبل از تولد شروع به رشد می کند.

نحوه مراقبت از بدن خود در دوران بارداری برای رشد بدن و ذهن کودک شما از جمله چشم ها و مراکز بینایی در مغز بسیار مهم است.

حتماً دستورالعمل‌هایی را که در مورد تغذیه مناسب، از جمله مکمل‌ها به شما می‌دهد، دنبال کنید و میزان استراحت لازم را در دوران بارداری خود دریافت کنید.

از سیگار کشیدن و مصرف الکل یا مواد مخدر در دوران بارداری خودداری کنید. زیرا این سموم می توانند مشکلات متعددی از جمله مشکلات بینایی جدی برای کودک شما ایجاد کنند.

سیگار کشیدن به ویژه در دوران بارداری خطرناک است. زیرا دود سیگار حاوی حدود 3000 ماده شیمیایی مختلف است که به طور بالقوه می تواند به انسان آسیب برساند. از جمله مونوکسید کربن، یک سم شناخته شده جنین.

حتی مصرف داروهای رایج مانند آسپرین می تواند برای کودک شما در دوران بارداری خطرناک باشد. و خطر کم وزنی هنگام تولد و مشکلات هنگام زایمان را افزایش دهد. وزن کم هنگام تولد با افزایش خطر مشکلات بینایی در نوزادان مرتبط است.

همیشه قبل از مصرف هر گونه دارویی در دوران بارداری خود. (از جمله داروهای بدون نسخه، مکمل های گیاهی و سایر داروهای بدون نسخه) با پزشک متخصص زنان خود صحبت کنید.

دید نوزاد در بدو تولد

بلافاصله پس از تولد، پزشک به طور مختصر چشم های نوزاد را معاینه می کند تا علائم آب مروارید مادرزادی یا سایر مشکلات جدی چشم نوزاد را رد کند. اگرچه چنین مشکلات چشمی نادر هستند، اما باید زود تشخیص داده و درمان شوند تا تأثیر آنها بر رشد بینایی کودک شما به حداقل برسد.

معمولاً یک پماد آنتی‌بیوتیک روی چشم نوزادتان استفاده می‌شود تا از عفونت چشم ناشی از باکتری‌های موجود در کانال زایمان جلوگیری کند.

دید نوزاد در تولد

هنگام تولد، کودک شما فقط سیاه، سفید و سایه های خاکستری را می بیند. زیرا سلول های عصبی که بینایی را در شبکیه و مغز کنترل می کنند، به طور کامل رشد نکرده اند.

در این مرحله، چشم نوزاد نمی تواند روی اشیاء نزدیک تمرکز کند. اگر به نظر می رسد که کودک شما روی اشیاء از جمله صورت شما “تمرکز نمی کند” نگران نباشید. فقط زمان می برد.

علیرغم این محدودیت‌های بصری، مطالعات نشان می‌دهد، که در عرض چند روز پس از تولد، نوزادان ترجیح می‌دهند تصویر چهره مادرشان را به تصویر یک غریبه نگاه کنند.

محققان بر این باورند که این ترجیح به محرک های بزرگ و با کنتراست بالا بستگی دارد، مانند مرز خط موی مادر تا صورتش. در مطالعات، اگر این مرزها با روسری یا کلاه حمام پوشانده می شد، ترجیح شیرخواران برای نگاه کردن به صورت مادرشان از بین می رفت.

برای تشویق به تعامل بصری با فرزند تازه متولد شده خود، سعی کنید مدل موهای خود را یکسان نگه دارید. و از تغییر ظاهر خود اجتناب کنید.

یکی از چیزهایی که ممکن است در مورد پسر یا دختر تازه متولد شده خود متوجه شوید این است که چشمان آنها چقدر بزرگ است. این به این دلیل است که رشد طبیعی نوزاد از سر به پایین انجام می شود.

در بدو تولد، چشمان کودک شما در حال حاضر 65 درصد از اندازه بزرگسالان است!

هر آنچه که باید در مورد بینایی کودک خود بدانید: ماه اول

چشم های کودک شما در ماه اول پس از تولد به نور خیلی حساس نیست.

در واقع، مقدار نور مورد نیاز برای یک نوزاد یک ماهه برای آگاهی از وجود نور 50 برابر بیشتر از یک بزرگسال است.

این بدان معناست که اشکالی ندارد که چند چراغ در مهد کودک روشن بگذارید. این بر توانایی خوابیدن آنها تأثیری نخواهد گذاشت و ممکن است شما را از ضربه زدن به انگشتان پا در اتاق تاریک باز دارد.

نوزادان توانایی دیدن رنگ ها را خیلی سریع شروع می کنند. یک هفته پس از تولد، آنها می توانند قرمز، نارنجی، زرد و سبز را ببینند، اما کمی بیشتر طول می کشد تا نوزاد شما بتواند آبی و بنفش را ببیند.

چرا؟ نور آبی طول موج کوتاه تری دارد و گیرنده های رنگی کمتری در چشم انسان برای نور آبی وجود دارد.

اگر در اوایل به نظر نمی رسد که چشمان کودک شما همیشه به عنوان یک تیم با هم کار می کنند، زیاد نگران نباشید.

یک چشم ممکن است گهگاه از تراز مناسب به سمت داخل یا خارج منحرف شود. این طبیعی است، اما در صورت مشاهده ناهماهنگی زیاد و مداوم، به چشم پزشک خود اطلاع دهید.

نکات

برای کمک به تحریک بینایی کودک در این دوره:

اتاق آنها را با رنگ های روشن و شاد تزئین کنید.

شامل آثار هنری و مبلمان با رنگ ها و اشکال متضاد.

سعی کنید یک موبایل با رنگ روشن که دارای رنگ‌ها و شکل‌های مختلف است آویزان کنید.

ماه 2 و 3

بینایی نوزاد در ماه های دو و سه پیشرفت های مهمی را ایجاد می کند. شيرخواران در اين دوره از قدرت بينايي تيزتري برخوردار مي شوند و چشمان آنها به صورت گروهي بهتر شروع به حركت مي كند.

در این مرحله، کودک شما باید اجسام متحرک را با چشمان خود دنبال کند و به چیزهایی که می بیند دست بردارد.

نوزادان در این مرحله از رشد می آموزند که چگونه نگاه خود را از یک شی به جسم دیگر بدون نیاز به حرکت دادن سر خود تغییر دهند.

اکنون چشمان آنها به نور حساس تر شده است. در 3 ماهگی، آستانه تشخیص نور یک نوزاد تنها 10 برابر بزرگسالان است. اکنون ممکن است بخواهید هنگام خواب نورها را کمی بیشتر کم کنید.

نکات

برای کمک به تحریک رشد بینایی کودک 2 تا 3 ماهه، انجمن بینایی سنجی آمریکا توصیه می کند:

اقلام جدیدی را به اتاق خود اضافه کنید یا مکان اقلام موجود از جمله گهواره آنها را مرتباً تغییر دهید.

در حالی که در اتاق راه می روید با کودک خود صحبت کنید.

بیشتر بخوانید: آیا لنز طبی ضرر دارد؟ افسانه یا واقعیت

هنگامی که کودک شما در گهواره خود بیدار است، برای تحریک بصری نور شب را روشن نگه دارید.

اجازه دهید کودک شما بخزد. در حالی که برای کاهش خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) باید نوزادان را برای خواب به پشت قرار دهید. زمانی که بیدار هستند آنها را روی شکم خود بگذارید و می توانید بر آنها نظارت کنید. این تجربیات دیداری و حرکتی مهمی را فراهم می کند.

هر آنچه که باید در مورد بینایی کودک خود بدانید: ماه 4 تا 6

تا سن 6 ماهگی، پیشرفت های قابل توجهی در مراکز بینایی مغز اتفاق افتاده است. و به نوزاد شما این امکان را می دهد که در حالی که اشیاء متحرک را دنبال می کند، واضح تر ببیند. و چشمان خود را با سرعت و دقت بیشتری حرکت دهد.

حدت بینایی از حدود 20/400 در بدو تولد تا تقریباً 20/25 در سن 6 ماهگی بهبود می یابد. دید رنگ باید شبیه به دید یک بزرگسال باشد و کودک شما را قادر می سازد تمام رنگ های رنگین کمان را ببیند.

نوزادان همچنین در سنین 4 تا 6 ماهگی هماهنگی چشم و دست بهتری دارند. و به آنها امکان می دهد تا به سرعت اشیا را پیدا کرده و بردارند. این شامل هدایت دقیق یک بطری – و بسیاری چیزهای دیگر – به سمت دهان آنها است.

شش ماهگی نیز نقطه عطف مهمی است. زیرا زمانی است که کودک شما باید اولین معاینه چشم کودک خود را انجام دهد. (مگر اینکه قبل از این زمان عوارضی ایجاد شود).

حتی اگر کودک شما نمی تواند حروف نمودار چشمی را بخواند. چشم پزشک شما می تواند آزمایشات غیرکلامی را برای ارزیابی حدت بینایی او، تشخیص نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم و ​​ارزیابی تیم و همسویی چشم انجام دهد.

در این معاینه، پزشک مراقبت از چشم شما نیز سلامت چشم‌های کودک شما را بررسی می‌کند. و هر چیزی را که ممکن است در رشد طبیعی و مداوم بینایی اختلال ایجاد کند، بررسی می‌کند.

برای کامل ترین معاینه چشم برای کودک 6 ماهه خود، ممکن است بخواهید به دنبال خدمات چشم پزشک متخصص در بینایی و رشد بینایی کودکان باشید.

هر آنچه که باید در مورد بینایی کودک خود بدانید: ماه 7 تا 12

فرزند شما اکنون متحرک است، بیش از آنچه تصورش را می کردید در اطراف خزیده و مسافتی را طی می کند. آنها در قضاوت مسافت ها بهتر و در گرفتن و پرتاب اشیا دقیق تر هستند.

این یک دوره رشد مهم برای کودک شما است. در این مرحله، نوزادان آگاهی کلی بهتری از بدن خود ایجاد می کنند و یاد می گیرند که چگونه بینایی خود را با حرکات خود هماهنگ کنند.

همچنین زمانی است که به کوشش بیشتری از جانب شما نیاز دارد تا کودکتان را از آسیب دور نگه دارید.

برآمدگی ها، کبودی ها، صدمات چشمی و سایر حوادث جدی ممکن است هنگام شروع به کاوش فیزیکی محیط خود رخ دهند. به ویژه کابینت ها را قفل نگه دارید و موانعی در جلوی پله ها قرار دهید.

اگر چشمان نوزادتان شروع به تغییر رنگ کرد نگران نباشید.

بیشتر نوزادان با چشم‌های آبی به دنیا می‌آیند زیرا رنگدانه‌های تیره‌تر در عنبیه در بدو تولد به طور کامل رشد نمی‌کنند. با گذشت زمان، رنگدانه تیره بیشتری تولید می شود که می تواند رنگ چشم کودک شما را از آبی به قهوه ای، سبز، خاکستری یا ترکیبی از رنگ ها تغییر دهد – همانطور که در مورد چشم های فندقی یا هتروکرومی وجود دارد.

نکات

برای تحریک رشد هماهنگی دست و چشم کودک:

با کودک خود روی زمین بنشینید و او را تشویق کنید که به سمت اشیا بخزد.

اسباب بازی مورد علاقه خود را دور از دسترس روی زمین قرار دهید و آنها را تشویق کنید که آن را به دست آورند.

وسایل و اسباب‌بازی‌های ایمن زیادی تهیه کنید که بتوانند آن‌ها را جدا کرده و کنار هم بچینند.

مشکلات تنظیم چشم

حتماً به این نکته توجه کنید که چشم‌های کودکتان چگونه به صورت تیمی با هم کار می‌کنند.

استرابیسم اصطلاحی است برای ناهماهنگی چشم ها. تشخیص و درمان زودهنگام آن بسیار مهم است تا بینایی کودک شما در هر دو چشم به درستی رشد کند.

در صورت عدم درمان، استرابیسم می تواند منجر به تنبلی چشم شود که معمولا به عنوان “تنبلی چشم” شناخته می شود.

چند ماه طول می‌کشد تا مهارت‌های هماهنگی چشم‌های نوزاد ایجاد شود، اما اگر احساس می‌کنید یکی از چشم‌های کودکتان ناهماهنگ است یا با چشم دیگر همگام نیست، در تماس با پزشک اطفال یا چشم پزشک خود تردید نکنید.

نوزادان نارس و مشکلات بینایی

متوسط ​​طول یک بارداری طبیعی تقریباً 40 هفته است. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، نوزادانی که قبل از هفته 37 بارداری متولد می شوند، نارس محسوب می شوند.

سیگار کشیدن در دوران بارداری به طور قابل توجهی خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد.

نوزادان نارس نسبت به نوزادان ترم بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات چشمی هستند و هر چه زودتر به دنیا بیاید این احتمال افزایش می یابد.

دو مشکل بینایی در نوزادان نارس شایع تر است:

رتینوپاتی نارس (ROP)

ROP جایگزینی غیر طبیعی بافت طبیعی در شبکیه با بافت فیبری و عروق خونی است. می تواند باعث ایجاد زخم در شبکیه، ضعف بینایی و جدا شدن شبکیه شود. در موارد شدید، رتینوپاتی نارس می تواند منجر به نابینایی شود.

همه نوزادان نارس در معرض خطر ROP هستند. وزن بسیار کم هنگام تولد یک عامل خطر اضافی است، به خصوص اگر لازم باشد نوزاد بلافاصله پس از تولد در محیطی با اکسیژن بالا قرار گیرد.

اگر نوزاد شما نارس به دنیا آمده است، از متخصص زنان و زایمان خود بخواهید که شما را به چشم پزشک اطفال ارجاع دهد تا بتواند معاینه داخلی چشم را انجام دهد و ROP را رد کند.

نیستاگموس

نیستاگموس حرکت غیر ارادی و عقب و جلو هر دو چشم است.

در بیشتر موارد، نیستاگموس باعث می‌شود که چشم‌ها به آرامی در یک جهت حرکت کنند و سپس در جهت دیگر به عقب برگردند. حرکات چشم معمولاً افقی هستند، اما می توانند مورب یا چرخشی نیز باشند.

نیستاگموس می تواند در بدو تولد وجود داشته باشد یا ممکن است هفته ها تا ماه ها بعد ایجاد شود. عوامل خطر عبارتند از آلبینیسم، آب مروارید مادرزادی و رشد ناقص عصب بینایی.

بزرگی حرکات چشم معمولاً تعیین می کند که بینایی و رشد بینایی کودک چقدر تحت تأثیر قرار می گیرد.

اگر کودک شما علائم نیستاگموس را نشان می دهد، در اسرع وقت با یک چشم پزشک اطفال یا چشم پزشک دیگر مشورت کنید.